Na anderhalve maand uit de lucht geweest te zijn hier dan eindelijk een nieuwe update.
Het verhaal over de oversteek en de periode daarna zal ik jullie schuldig blijven. Ik had een mooi stuk geschreven, maar helaas is er vlak voor oud en nieuw ingebroken en zijn onder andere onze twee laptops gestolen...
De emotionele schade was nog veel groter dan de materiele. Op die laptops en de externe harde schijf stond niet alleen al het beeldmateriaal van het afgelopen half jaar, maar ook de nog niet geplaatste verhalen. Gelukkig bleek na een slapeloze nacht dat Sjors een back-up van de foto's en films heeft, maar de teksten ben ik kwijt.
Het is een heel unheimisch gevoel te weten dat er iemand in ons schip geweest is terwijl onze vier kinderen er vlak naast lagen te slapen. De omgeving is ineens iets minder paradijselijk.
Een verhaal opnieuw schrijven kan ik niet, maar ik vond de oversteek toch te speciaal om die helemaal onvermeld te laten. Daarom een paar steekwoorden:
Voorbereiding, spannend, twijfel, oneindig veel zee, Sinterklaas, vertrouwen, zelfgevangen vis op barbecue, disco aan dek, lekker eten, vliegende vissen, spelletjes, speeltuin in ons bed, eindeloze sterrenhemel, tijdloos, vier wereldkinderen met twee trotse ouders, kortom een ervaring om nooit te vergeten.
En toen waren we in St. Lucia, waarna het oude jaar eindigde en het nieuwe jaar stroef begon. Naast de inbraak had Pieter een onsteking aan zijn grote teen en toen we Martinique binnen liepen bleek de motorkamer half onder water te staan. De schade aan de elektrische systemen in de motorkamer is enorm en dit zal ons, lees Jan, weer vele uren klussen op gaan leveren. Niet wat je hoopt als je denkt dat het grote genieten is aangebroken.
Gelukkig zijn er ook positieve wapenfeiten te melden: Robin, Pieter en ik hebben ons Paddi duikbrevet gehaald en Imme is zindelijk. Imme had van Cees en Renee in Spanje al een potje gekregen en na maanden van ondeugdelijk gebruik doet Imme eindelijk op het potje waar het voor bedoeld is, namelijk plassen en poepen.
Na bijna een maand op St. Lucia, zijn we nu eindelijk weer onderweg. Het is heerlijk om weer te zeilen en ons weer te laten verassen door nieuwe kusten en mensen. Vandaag gaan we naar Wallilabou bay op St. Vincent. Deze baai is gebruikt voor de opnames van Pirates of the Caribbean, en veel van de gebruikte filmset is nog in tact. Reuze voor de jongens natuurlijk.
Moeder Magda is 7 januari aan boord gekomen en ze heeft vandaag haar zeedoop. Ze weert zich kranig en met 9,5 knoop spuiten we naar St.Vincent.
Het verhaal over de oversteek en de periode daarna zal ik jullie schuldig blijven. Ik had een mooi stuk geschreven, maar helaas is er vlak voor oud en nieuw ingebroken en zijn onder andere onze twee laptops gestolen...
De emotionele schade was nog veel groter dan de materiele. Op die laptops en de externe harde schijf stond niet alleen al het beeldmateriaal van het afgelopen half jaar, maar ook de nog niet geplaatste verhalen. Gelukkig bleek na een slapeloze nacht dat Sjors een back-up van de foto's en films heeft, maar de teksten ben ik kwijt.
Het is een heel unheimisch gevoel te weten dat er iemand in ons schip geweest is terwijl onze vier kinderen er vlak naast lagen te slapen. De omgeving is ineens iets minder paradijselijk.
Een verhaal opnieuw schrijven kan ik niet, maar ik vond de oversteek toch te speciaal om die helemaal onvermeld te laten. Daarom een paar steekwoorden:
Voorbereiding, spannend, twijfel, oneindig veel zee, Sinterklaas, vertrouwen, zelfgevangen vis op barbecue, disco aan dek, lekker eten, vliegende vissen, spelletjes, speeltuin in ons bed, eindeloze sterrenhemel, tijdloos, vier wereldkinderen met twee trotse ouders, kortom een ervaring om nooit te vergeten.
En toen waren we in St. Lucia, waarna het oude jaar eindigde en het nieuwe jaar stroef begon. Naast de inbraak had Pieter een onsteking aan zijn grote teen en toen we Martinique binnen liepen bleek de motorkamer half onder water te staan. De schade aan de elektrische systemen in de motorkamer is enorm en dit zal ons, lees Jan, weer vele uren klussen op gaan leveren. Niet wat je hoopt als je denkt dat het grote genieten is aangebroken.
Gelukkig zijn er ook positieve wapenfeiten te melden: Robin, Pieter en ik hebben ons Paddi duikbrevet gehaald en Imme is zindelijk. Imme had van Cees en Renee in Spanje al een potje gekregen en na maanden van ondeugdelijk gebruik doet Imme eindelijk op het potje waar het voor bedoeld is, namelijk plassen en poepen.
Na bijna een maand op St. Lucia, zijn we nu eindelijk weer onderweg. Het is heerlijk om weer te zeilen en ons weer te laten verassen door nieuwe kusten en mensen. Vandaag gaan we naar Wallilabou bay op St. Vincent. Deze baai is gebruikt voor de opnames van Pirates of the Caribbean, en veel van de gebruikte filmset is nog in tact. Reuze voor de jongens natuurlijk. Moeder Magda is 7 januari aan boord gekomen en ze heeft vandaag haar zeedoop. Ze weert zich kranig en met 9,5 knoop spuiten we naar St.Vincent.
